Artur Kwaśniewski, Maryla Krasnowska, Beata Korbuszewska-Gontarz
U 11 chorych na astmę oskrzelową oraz u 10 chorych z prawidłowym układem oddechowym (grupa odniesienia) w ciągu 6 dni stosowano inhalacyjnie drobnocząsteczkową heparynę-nadroparynę. Dwukrotnie w ciągu dnia podawano ją przez nebulizator po 15 tys.j. Wyjściowo oraz w 3 i 6 dniu stosowania inhalacji wykonywano pomiary niektórych wskaźników układu krzepnięcia: APTT, fibrynogenu, płytek krwi, aktywności anty Xa. Podobne badania przeprowadzono w 7,8 i 9 dobie, gdy już nie stosowano heparyny. Nadroparyna nie wpływała na czas APTT, fibrynogen i płytki krwi w obu grupach, natomiast powodowała wzrost aktywności anty Xa w osoczu wszystkich badanych. W grupie chorych na astmę aktywność ta była niższa, lecz utrzymywała się dłużej niż w grupie kontrolnej. Różnice między grupami były statystycznie istotne. Autorzy przypuszczają, że stan zapalny śluzówki oskrzeli powoduje gorsze wchłanianie heparyny.
słowa kluczowe: heparyna drobnocząsteczkowa w inhalacji, układ krzepnięcia, astma oskrzelowa, LMWHeparin inhalation, blood clotting, bronchial asthma
strony: od 123 do 127
| szacunkowy czas pobierania pliku (75 kB) |   | | rodzaj łącza: | 56 | 128 | 256 | 512 | 1024 | [kbps] | | czas ściągania: | 16 | 6 | 3 | 2 | 2 | [sek.] |
|
 | Abyś mógł oglądać dokumenty w formacie PDF musisz mieć zainstalowany program Adobe Acrobat Reader. Program ten można pobrać stąd. |
|
Artykuły oryginalne
![[ ZAMKNIJ ]](_cl0.gif){kind=small}