english version  
Mediton - Oficyna Wydawnicza
Strona główna Czasopisma Książki Konferencje i zjazdy Aktualności Mediton Kontakt  
   Czasopisma
wersja do druku
   Alergia Astma Immunologia - archiwum  

Alergia Astma Immunologia
     Archiwum
     Redakcja
     Rada programowa
     Informacje dla autorów i recenzentów
     Prenumerata
Otorynolarygnologia
Przegląd Alergologiczny



 Szukaj w artykułach:
  Oficjalny organ Polskiego Towarzystwa Alergologicznego




tom 12. nr 2. czerwiec 2007  
 SPIS TREŚCI

 Artykuły oryginalne
Liczba i dystrybucja epidermalnych komórek CD1a+ w miejscu wywołania reakcji nadwrażliwości kontaktowej
ALEKSANDRA LESIAK, ANNA SYSA-JĘDRZEJOWSKA, JÓZEF KOBOS, JANUSZ ŚMIGIELSKI, ANNA WOŹNIACKA, JOANNA NARBUTT

Wprowadzenie. Reakcja nadwrażliwości kontaktowej (contact hypersensitivity response - CHS) zachodzi dzięki aktywności komórek dendrytycznych, prowadząc do powstania zmian o charakterze wyprysku kontaktowego. Doświadczalnie reakcję CHS u ludzi wywołuje się stosując różnorodne hapteny, najczęściej difenylocyklopropenon (DPCP), a jej wystąpienie świadczy o zachowanej aktywności komórek prezentujących antygen i limfocytów T. W stanie zapalnym w skórze występują co najmniej trzy populacje komórek dendrytycznych (w tym komórki Langerhansa), których wspólnym markerem immuno-histochemicznym jest cząsteczka CD1a.
Cel pracy. Celem pracy była ocena udziału komórek dendrytycznych naskórka w rozwoju reakcji nadwrażliwości kontaktowej.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 50 zdrowych wolontariuszy. 40 osób uczulano DPCP, a następnie po 3 tygodniach wywoływano u nich reakcję CHS. Nasilenie reakcji CHS oceniano po 48. godzinach, a następnie z miejsca aplikacji DPCP pobierano biopsje skóry. 10 osób stanowiło grupę kontrolną. Wycinki skórne poddane były badaniu histopatologicznemu oraz immunohistochemicznemu z zastosowaniem monoklonalnych przeciwciał anty-CD1a. Oceniano grubość naskórka, nasilenie zjawiska spongiozy oraz liczbę i dystrybucję epidermalnych komórek CD1a+.
Wyniki. Średnia grubość naskórka w grupie kontrolnej była istotnie niższa (0,061 mm) niż w grupie uczulonej (0.207mm) (p<0,05). W grupie kontrolnej nie stwierdzono cech spongiozy, natomiast zjawisko to obserwowano u 85% osób uczulonych. Komórki CD1a+ w grupie kontrolnej (420,84/mm2) były zlokalizowane nad warstwą podstawną naskórka, podczas gdy w wycinkach pobranych z miejsca wywołania CHS były one rozproszone w całym naskórku a ich liczba istotnie większa (1174,38/mm2; p<0,00001).
Wnioski. Zwiększona liczba komórek CD1a+ w miejscu wywołania reakcji CHS świadczy o wzmożonym procesie prezentacji antygenu oraz wskazuje na rolę komórek dendrytycznych w rozwoju reakcji nadwrażliwości kontaktowej.


słowa kluczowe: komórki dendrytyczne, CD1a, reakcja nadwrażliwości kontaktowej, alergia kontaktowa, dendritic cells, CD1a, contact hypersensitivity response, contact allergy

strony: od 92 do 97



szacunkowy czas pobierania pliku (206 kB)
rodzaj łącza:561282565121024[kbps]
czas ściągania:4214743[sek.]


Abyś mógł oglądać dokumenty w formacie PDF musisz mieć zainstalowany program Adobe Acrobat Reader. Program ten można pobrać stąd.


Strona główna | Czasopisma | Książki | Konferencje i zjazdy | Aktualności | Mediton | Kontakt

Copyright © 1996-2023 Oficyna Wydawnicza MEDITON | Wszelkie prawa zastrzeżone.